Hildegard von Bingen, μια άγνωστη μοναχή του Μεσαίωνα με γνώσεις Φαρμακολογίας

 

"Ατένισε την ομορφιά της καταπράσινης Γης και μετά σκέψου"

Όχι, δεν πρόκειται για μάγισσα αλλά για μια αγία!

 Η Hildegard von Bingen ( Χίλντεργκαρντ του Μπίνγκεν)γνωστή και ως Ιλδεγάρδη του Μπίνγκεν, Ευλογημένη Χίλντεγκαρντ του Μπίνγκεν, Αγία Χίλντεγκαρντ και Σίβυλλα του Ρήνου, ήταν Γερμανίδα μύστρια, συγγραφέας, συνθέτης και φιλόσοφος και κατάφερε να γίνει ο σημαντικότερος θρησκευτικός ηγέτης του 12^ου αιώνα στην Ευρώπη. Γεννήθηκε στη Γερμανία το 1098. Ήταν το δέκατο παιδί μιας οικογένειας ευγενών. Αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας από πολύ μικρή ηλικία, ίσως από τη γέννησή της. Έτσι οι γονείς της την παρέδωσαν σε ένα αββαείο  Βενεδικτίνων ( μοναστήρι). Εκεί τέθηκε υπό την προστασία της θείας της Jutta von Sponheim, πολύ σημαντική προσωπικότητα της εποχής της γνωστή για τη μόρφωσή της που κοντά της σπούδασαν πολλές κοπέλες.

Έγινε μοναχή το 1136 και άρχισε να μελετά ιατρικές πραγματείες από την αρχαιότητα. Τα θέματα με τα οποία ασχολήθηκε ήταν Γεωλογία, Επιστήμη, Φυτολογία, Ιατρική και Ψυχιατρική. Ενώ είχε τεράστια μόρφωση δεν κατάφερε να μάθει  επαρκώς λατινικά. Αυτό αποτελούσε  πρόβλημα καθώς τα λατινικά ήταν η επίσημη γλώσσα των κειμένων. Τα λατινικά ήταν υποχρεωτικό και πολύχρονο μάθημα για τους άντρες μοναχούς, για τις γυναίκες θεωρούνταν μάλλον άχρηστα αφού κανείς δεν είχε την προσδοκία ότι εκείνες θα έγραφαν ποτέ κάτι σημαντικό. Αυτό είχε σαν συνέπεια οι γυναίκες, ανεξάρτητα από το πνευματικό δυναμικό τους, να παρουσιάζουν ελλείψεις σε προσόντα απαραίτητα για την πνευματική τους σταδιοδρομία λόγω της ελλιπούς εκπαίδευσής τους. έτσι η Χίλντεργκραντ από την πρώτη στιγμή, στηρίχθηκε στην βοήθεια διάφορων αντρών γραμματέων, έτσι ώστε να μεταγραφούν τα κείμενά της στα λατινικά με λόγιο τρόπο. 

Εκτός  από τα θεολογικά της κείμενα, συνέγραψε και πολλά επιστημονικά και ιατρικά που δεν στηρίζονται καθόλου σε θεολογικές εξηγήσεις. Για εκείνη, όμως, το ενδιαφέρον για την Επιστήμη δεν ήταν κάτι άσχετο με την Θεολογία καθώς, όπως αποκαλύπτουν και οι απόψεις της περί θεϊκής ζωτικότητας που εμποτίζει την φύση και περί ενύπαρξης του Θεού στον κόσμο, ο φυσικός κόσμος ήταν άρρηκτα και αρμονικά συνδεδεμένος με τον θεϊκό. Ακόμα και ο τρόπος που περιέγραφε την ικανότητά της να βλέπει οράματα αποκαλύπτει πως η σκέψη της δεν ήταν ξεκάθαρα πνευματική αλλά σε μεγάλο βαθμό ρεαλιστική. Όπως είχε εξηγήσει πολλές φορές, τα οράματά της δεν ήταν τόσο εκστατικές αποκαλύψεις, όσο θεάσεις των     «εσωτερικών ματιών» της ενώ τα εξωτερικά της μάτια                                         παρέμεναν ανοιχτά και δεν έχανε την επαφή με τον κόσμο γύρω της. 

Σε αντίθεση με τις περιπτώσεις των περισσότερων γυναικών στην ιστορία, το έργο της Χίλντεγκαρντ διασώζεται σχεδόν στην ολότητά του και είναι εκτενές γι΄ αυτό και γνωρίζουμε για εκείνη περισσότερα από κάθε άλλη. Πέρα από τα θεολογικά της κείμενα συνέγραψε ιατρικές πραγματείες αλλά και κοινωνιολογικές αναλύσεις όπως επίσης και λειτουργική μουσική και ένα θεατρικό δράμα. Το 1150 γράφει τα Φυσικά, ένα πολύτομο έργο στο οποίο απαριθμεί θεραπείες με βάση εκχυλίσματα από φυτά και ζώα. Ανακηρύχθηκε αγία  το 1326

Από Hildegard of Bingen - Hildegard von Bingen: 'Werk Gottes'

 (Codex Latinus 1942 in der Bibliotheca Governativa di Lucca?).,

 Κοινό Κτήμα, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=1823924

Η Γη απεικονίζεται σφαιρική με 4 εποχές

 

Μια νέα θεωρία για τον πυρήνα της Γης

 

Ο πυρήνας της Γης αποτελείται από δύο μέρη: ένα στερεό εσωτερικό πυρήνα σιδήρου ακτίνας 1.220 χιλιομέτρων (λίγο μικρότερος από τη Σελήνη), και τον εξωτερικό πυρήνα, ένα κέλυφος από λιωμένο σίδηρο, πάχους 2.500 χιλιομέτρων.  To βάθος, η πίεση και οι θερμοκρασίες που βρίσκεται ο πυρήνας δεν καθιστά εφικτή την πρόσβαση σε αυτόν με κάποιο τεχνικό μέσο. Για αυτό και υπάρχουν πολλά ερωτηματικά τόσο για την σύσταση όσο και τους μηχανισμούς του.

Ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Ρετ Μπάτλερ, γεωφυσικό του Πανεπιστημίου της Χαβάης υποστηρίζουν ότι ο εσωτερικός πυρήνας του πλανήτη μας δεν είναι στέρεος. Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Science Direct» οι ερευνητές αναφέρουν ότι ο εσωτερικός πυρήνας της Γης αποτελείται από διάφορες δομές άλλες στερεές, άλλες μαλακές και άλλες υγρές.

Remaining Time-0:00

Fullscreen

Mute

Οι ερευνητές κατέληξαν στα συμπεράσματα τους μελετώντας σεισμολογικά δεδομένα. Δημιούργησαν ζευγάρια αντίθετων μεταξύ τους περιοχών του πλανήτη και προχώρησαν σε αναλύσεις σεισμολογικών δεδομένων των δύο περιοχών. Τα ζευγάρια ήταν Τόνγκα-Αλγερία, Ινδονησία-Βραζιλία και τρεις περιοχές Χιλής-Κίνας.

Πραγματοποιήθηκαν προσομοιώσεις με βάση αυτά τα δεδομένα με τον υπερυπολογιστή Japan Earth Simulator τα αποτελέσματα των οποίων υπέδειξαν την ύπαρξη των τριών δομών του εσωτερικού πυρήνα του πλανήτη μας. Οι ερευνητές θα πραγματοποιήσουν νέες προσομοιώσεις με τον ίδιο υπερυπολογιστή ώστε να διαπιστώσουν αν η παρουσία των τριών δομών στον εσωτερικό πυρήνα είναι συμβατή με τη λειτουργία του μαγνητικού πεδίου της Γης το οποίο παράγεται από την λειτουργία του πυρήνα του πλανήτη μας. Αν τα αποτελέσματα είναι θετικά αυτό θα ενισχύσει σημαντικά αυτή τη νέα θεωρία.

Νέα θεωρία για τον πυρήνα της Γης (naftemporiki.gr)

Παγετώνες και μεταλλάξεις

 

Από την πρώτη στιγμή που έκανε την εμφάνιση της η ζωή στη Γη έδινε συνεχώς μεγάλες μάχες για να μπορέσει να υπάρξει και να εξελιχθεί. Στον αγώνα της επιβίωσης η ζωή είχε πολύ ισχυρούς αντιπάλους άλλες φορές επίγειους και άλλες εξωγήινους οι οποίοι προκαλούσαν συνθήκες μαζικής εξόντωσης κάθε μορφής ζωής στην επιφάνεια του πλανήτη αλλά και μέσα στο νερό. Άλλωστε μια τέτοια μαζική καταστροφή πριν από 66 εκατ. έτη άνοιξε σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία ο δρόμος για την εμφάνιση του ανθρώπου.

Έχει διαπιστωθεί ότι μια απότομη και δραματική κλιματική αλλαγή πριν από περίπου 30 εκατ. έτη είχε ως αποτέλεσμα να κάνει την εμφάνιση της μια από τις πολλές εποχές παγετώνων που κατά καιρούς έπληξαν τον πλανήτη μας. Οι ειδικοί εκτιμούσαν μέχρι σήμερα ότι το συμβάν αυτό προκάλεσε μεγάλα προβλήματα κυρίως στην ευρωπαϊκή και την ασιατική ήπειρο αλλά στην Αφρική και γενικότερα στις περιοχές κοντά στον ισημερινό η κατάσταση ήταν πολύ καλύτερη και δεν υπήρξε τέτοια καταστροφή.

Remaining Time-0:00

Fullscreen

Mute

Διεθνής ομάδα επιστημόνων με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Communications Biology» αναφέρει ότι η έρευνα που πραγματοποίησε ανατρέπει αυτή την εικόνα. Σύμφωνα με τους ερευνητές τόσο η Αφρική όσο και η Αραβική Χερσόνησος επλήγησαν σφοδρά από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Όπως εκτιμούν το 63% των ειδών του πλανήτη εξαφανίστηκε στη διάρκεια αυτής της εποχής παγετώνων.

Διαπίστωσαν ότι πολλά από τα είδη που είχαν εξαφανιστεί και ειδικότερα τα θηλαστικά ζώα επανεμφανίστηκαν όταν οι κλιματικές συνθήκες βελτιώθηκαν μερικά εκατ. έτη αργότερα αλλά με διαφορές στην εμφάνιση, τα χαρακτηριστικά και τις συνήθειες τους απόρροια του χρόνου που μεσολάβησε από την εξαφάνιση μέχρι της επανεμφάνιση τους και την προσαρμογή στις νέες συνθήκες. Οι ερευνητές κατάφεραν από τα διαθέσιμα απολιθώματα που υπάρχουν να δημιουργήσουν ένα εξελικτικό δέντρο για πέντε οικογένειες θηλαστικών ανάμεσα στα οποία και πρωτεύοντα θηλαστικά από τα οποία κατάγεται ο άνθρωπος σύμφωνα με τη κρατούσα θεωρία. Το εξελικτικό δέντρο που δημιούργησαν προσέφερε στους ερευνητές σημαντικά στοιχεία για τη θεωρία που ανέπτυξαν.

«Οι εξαφανίσεις της ζωής είναι πολύ ενδιαφέρουσες από μια σκοπιά. Εξοντώνουν τα είδη αλλά ταυτόχρονα δημιουργούν νέες οικολογικές ευκαιρίες για τις γενιές που επιβιώνουν στον νέο κόσμο που δημιουργείται στη συνέχεια» αναφέρει ο Ματ Μπόρθς, έφορος στο κέντρο ερευνών πρωτευόντων θηλαστικών DLCDFP του Πανεπιστημίου Ντιουκ στις ΗΠΑ που ήταν ένας εκ των επικεφαλής της μελέτης.

Εποχή παγετώνων πριν από 30 εκατ. έτη μετάλλαξε τα θηλαστικά (naftemporiki.gr)

Ιστολόγιο του Περιβαλλοντικού προγράμματος "Η Αθήνα στο χώρο και στο χρόνο"

Τη σχολική χρονιά 2014-2015, στο 2ο Γυμνάσιο Νέας Σμύρνης μαζί με τις συναδέλφους φιλολόγους Μαρία Πέττα και Μαρία Κατεινά, δημιουργήσαμε μια περιβαλλοντική ομάδα με τίτλο η Αθήνα στο χώρο και στο χρόνο. Επισκεφθήκαμε μνημεία και σημεία ενδιαφέροντος στην Αθήνα τα οποία εξετάζαμε από πλευράς Γεωλογίας αλλά και από πλευράς Ιστορίας. Μπορείτε να δείτε το ιστολόγιο που δημιουργήθηκε ώστε να επικοινωνήσουμε τη δράση μας.

 ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ 2ΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ (perival.blogspot.com)

https://www.slideshare.net/olympiat/ss-57848185

Mόρια που αλλάζουν την κατάσταση φόρτισής τους: έχουμε τις πρώτες εικόνες

Χρησιμοποιώντας μερικές από τις πιο προηγμένες τεχνολογίες μικροσκοπίου στον κόσμο, οι επιστήμονες έχουν καταγράψει εικόνες μορίων που αλλάζουν την κατάσταση φόρτισης σε πραγματικό χρόνο. Για να γίνει αυτό, πρόσθεσαν και αφαίρεσαν ηλεκτρόνια, παρατηρώντας άμεσα αλλαγές στη δομή τεσσάρων μορίων. Αν και γνωρίζουμε εδώ και πολύ καιρό ότι συμβαίνουν τέτοιες αλλαγές, αυτό σηματοδοτεί την πρώτη φορά που κάποιος την έχει δει πραγματικά να συμβαίνει. Θα μπορούσε να μας βοηθήσει να αποκτήσουμε μια νέα κατανόηση αρκετών μοριακών διεργασιών, συμπεριλαμβανομένων των χημικών αντιδράσεων, της κατάλυσης και της μεταφοράς φορτίου, και ενδεχομένως ακόμη και των διεργασιών στους ζώντες οργανισμούς." Έχουμε κατορθώσει να επιλύσουμε με πρωτοφανή ανάλυση τις δομικές αλλαγές των μεμονωμένων μορίων κατά τη
φόρτιση ", εξήγησε ο χημικός Leo Gross της IBM Research-Zurich. "Αυτή η νέα κατανόηση ξεκλειδώνει μερικά από τα μυστήρια των σχέσεων μοριακού φορτίου-λειτουργίας, καθώς σχετίζεται με το πώς η βιολογία μετατρέπει και μεταφέρει ενέργεια". Η ομάδα χρησιμοποίησε τη μικροσκοπία ατομικής δύναμης, η οποία αποτελείται από έναν πολύ αιχμηρό ανιχνευτή στο ελεύθερο άκρο ενός προβόλου. Ο αισθητήρας χαμηλώνει προς την επιφάνεια και εκτρέπει μακριά, ξανά και ξανά. Καθώς το κάνει αυτό, ένα λέιζερ ανιχνεύει τις μικρές μεταβολές στις παραμορφώσεις του προβόλου καθώς μετακινείται πάνω από τα αυξημένα χαρακτηριστικά επιφάνειας. Αυτά καταγράφονται για να δημιουργήσουν μια εικόνα για το τι σαρώνει ο ανιχνευτής. Με αυτόν τον τρόπο, οι επιστήμονες μπορούν να απεικονίσουν πράγματα που είναι πολύ μικρά για να τα δούμε με οπτικά μέσα.

 Έτσι, τεσσάρων τύπων μορίων - αζωβενζόλιο, πεντακένιο, τετρακυανοκινοδιμεθάνιο (TCNQ) και πορφίνη - τέθηκαν υπό μικροσκόπιο σε ψυχρό θάλαμο κενού για να εξασφαλιστεί ότι οι εξωτερικές επιρροές δεν θα επηρέαζαν τα αποτελέσματα. Ένα μόριο τοποθετήθηκε σε μια μεμβράνη χλωριούχου νατρίου και στη συνέχεια μια μικρή τάση στάλθηκε μέσω του ανιχνευτή για να μεταφέρει ηλεκτρόνια στο μόριο ένα κάθε φορά. Ο Gross και οι συνάδελφοί του είχαν ήδη αναπτύξει αυτή την τεχνική για τον έλεγχο της επιβάρυνσης και το περιέγραψαν σε ένα έγγραφο το 2015. Και περιέγραψαν την τεχνική απεικόνισης τους το 2009. Σε αυτό το νέο έργο, ωστόσο, η ομάδα βρήκε έναν τρόπο να συνδυάσει τις δύο τεχνικές για να απεικονίσει τα μόρια και να ελέγξει το φορτίο ταυτόχρονα. Έγραψαν και τα τέσσερα μόρια σε δύο ή περισσότερες από τις τέσσερις αυτές καταστάσεις: θετικό (μείον ένα ηλεκτρόνιο), ουδέτερο (τον ίδιο αριθμό πρωτονίων και ηλεκτρονίων), αρνητικό (συν ένα ηλεκτρόνιο) και διπλό αρνητικό (συν δύο ηλεκτρόνια). Και τα τέσσερα μόρια αντέδρασαν διαφορετικά στις αλλαγές στο φορτίο. Στο παρακάτω βίντεο, μπορείτε να δείτε με τα μάτια σας πώς το μόριο της πορφίνης μεταμορφώνεται σε μορφή καθώς χάνει τα ηλεκτρόνια σε αυτές τις ελεγχόμενες συνθήκες. Το μόριο του αζωβενζολίου στράφηκε φυσικά. Με το πεντακένιο, οι περιοχές του μορίου έγιναν περισσότερο αντιδραστικές λόγω των πρόσθετων ηλεκτρονίων. Η αλλαγή του φορτίου προκάλεσε την αλλαγή του τύπου των δεσμών μεταξύ των ατόμων του TCNQ και κινήθηκε φυσικά στην ταινία. Και στην πορφίνη, δεν ήταν μόνο ο τύπος των δεσμών, αλλά και το μήκος τους που άλλαξε. Εκτός από το γεγονός ότι είναι πραγματικά δροσερό να εξετάσουμε, τα ευρήματα αυτά θα μπορούσαν να έχουν σοβαρό αντίκτυπο στην τρέχουσα κατανόηση της μεταφοράς μοριακής ενέργειας. Συγκεκριμένα, η αναζήτηση τόσο στενά στα μόρια της πορφίνης θα μπορούσε να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα κάποιες θεμελιώδεις βιολογικές διεργασίες, αφού η πορφίνη είναι η μητρική ένωση των πορφυρινών, μια ομάδα οργανικών ενώσεων που αποτελούν τόσο τη χλωροφύλλη όσο και την αιμοσφαιρίνη. "Οι μεταβολές των φορτίων αυτών των μορίων είναι απαραίτητες για τη ζωή", δήλωσε ο Γκρους. «Με τη νέα μας τεχνική, μπορούμε να αυξήσουμε την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο το φορτίο μεταβάλλει τη δομή και τη λειτουργία των μορίων, τα οποία είναι ζωτικής σημασίας με πολλούς τρόπους, όπως η φωτομετατροπή και η μεταφορά ενέργειας σε ζωντανούς οργανισμούς».

Η Έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό  Science.

MICHELLE STARR

15 JUL 2019

Παρουσίαση για τα Βαλκάνια -Γεωγραφία Β Γυμνασίου

Ρομπότ αναπαριστά την κίνηση απολιθωμένου οργανισμού που έζησε πριν από 290 εκ. χρόνια

Πώς κινήθηκαν τα πρώτα ζώα γης; Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν απολιθωμένο σκελετό σχεδόν 300 εκατομμυρίων ετών και διατήρησαν τα αρχαία αποτυπώματα για να δημιουργήσουν ένα κινητό μοντέλο ρομπότ προϊστορικής ζωής.

Ο εξελικτικός βιολόγος John Nyakatura στο Πανεπιστήμιο Humboldt του Βερολίνου έχει περάσει χρόνια μελετώντας ένα απολίθωμα 290 εκατομμυρίων ετών που έσκαψε στο λατομείο Bromacker της κεντρικής Γερμανίας το 2000. Ο τετράποδος φυτοφάγος έζησε πριν από τους δεινόσαυρους και συναρπάζει τους επιστήμονες " θέση στο δέντρο της ζωής », δήλωσε ο Nyakatura. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το πλάσμα είναι αμνιώτης, ένα πρώιμο χερσαίο ζώο , το οποίο αργότερα εξελίχθηκε σε σύγχρονα θηλαστικά, πουλιά και ερπετά.

Αυτή η εικόνα από βίντεο που παρείχε ο John Nyakatura τον Ιανουάριο του 2019 δείχνει υπολογιστικές και ρομποτικές προσομοιώσεις των αποτυπώσεων δεινοσαύρων του Orobates Pabsti ενώ περπατούσε. Η Nyakatura έχει περάσει χρόνια μελετώντας τους τετράποδους φυτούς που έζησαν πριν από τους δεινοσαύρους και γοητεύει τους επιστήμονες "λόγω της θέσης τους στο δέντρο της ζωής". Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το πλάσμα είναι «αμνιέτο του στελέχους» - ένας πιθανός πρόγονος αρκετών ομάδων ζώων που κατοικούν στη γη, τα οποία αργότερα διαφοροποιήθηκαν σε σύγχρονα θηλαστικά, πουλιά και ερπετά. Credit: John Nyakatura/Humboldt University via AP

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι τα πρώτα αμφίβια ζώα προέκυψαν στη γη πριν από 350 εκατομμύρια χρόνια και οι πρώτοι αμνιώτες εμφανίστηκαν περίπου 310 εκατομμύρια χρόνια πριν.

Το απολίθωμα, που ονομάζεται Orabates pabsti, είναι ένας "όμορφα διατηρημένος και αρθρωτός σκελετός", δήλωσε ο Nyakatura. Επιπλέον, οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει προηγουμένως απολιθωμένα ίχνη που έχουν απομείνει από το πλάσμα των 3 ποδιών (90 εκατοστά).

Η Nyakatura συνεργάστηκε με τον εμπειρογνώμονα ρομπότ Kamilo Melo στο Ελβετικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας στη Λωζάννη για να αναπτύξει ένα μοντέλο για το πώς κινήθηκε το πλάσμα. Τα αποτελέσματά τους δημοσιεύθηκαν την Τετάρτη στο περιοδικό Nature.

Οι ερευνητές δημιούργησαν ένα αντίγραφο μεγέθους ζωής του προϊστορικού θηρίου - "υποδείξαμε προσεκτικά κάθε οστό", δήλωσε ο Nyakatura - και έπειτα έλεγξε την κίνηση με διάφορους τρόπους που θα οδηγούσαν το βάδισμά της να ταιριάζει με τα αρχαία κομμάτια, αποκλείοντας συνδυασμούς που ήταν όχι ανατομικά δυνατό.

Επανέλαβαν την άσκηση με μια ελαφρώς κλιμακωτή έκδοση ρομπότ, την οποία ονόμασαν OroBOT. Το ρομπότ αποτελείται από μοτέρ που συνδέονται με πλαστικά και χαλύβδινα κομμάτια 3D εκτυπωμένα. Το μοντέλο "μας βοηθά να δοκιμάσουμε τη δυναμική του πραγματικού κόσμου, να υπολογίσουμε τη βαρύτητα και την τριβή", δήλωσε ο Melo. Η ομάδα συνέκρινε επίσης τα μοντέλα τους με τα ζώντα ζώα, συμπεριλαμβανομένων των σαλαμάνδρα και των ιγκουάνα.

Τεχνολογίες όπως η ρομποτική, η μοντελοποίηση ηλεκτρονικών υπολογιστών και οι τομογραφίες CT μετασχηματίζουν την παλαιοντολογία, "δίνοντάς μας όλο και πιο συναρπαστικές ανακατασκευές του παρελθόντος", δήλωσε ο Andrew Farke, επιμελητής στο Μουσείο Παλαιοντολογίας Raymond M. Alf στο Claremont της Καλιφόρνιας, η μελέτη.

Με βάση το μοντέλο ρομπότ, οι επιστήμονες δήλωσαν ότι πιστεύουν ότι το πλάσμα είχε πιο προηγμένη κίνηση από ό, τι είχε σκεφτεί προηγουμένως για ένα τόσο πρώιμο χερσαίο ζώο. (Σκεφτείτε περισσότερο scampering από slithering.)

"Περπάτησε με μια αρκετά όρθια στάση", είπε ο Melo. "Δεν τράβηξε την κοιλιά ή την ουρά του."

Ο παλαιοντολόγος Thomas R. Holtz του Πανεπιστημίου της Μέριλαντ, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη, δήλωσε ότι η έρευνα δείχνει ότι "μια όρθια στάση πηγαίνει πιο πίσω από ό, τι αρχικά νόμιζα".

Ο Stuart Sumida, παλαιοντολόγος στο Πανεπιστήμιο Καλιφόρνιας του Σαν Μπερναρντίνο και μέρος της αρχικής ομάδας που ανακάλυψε απολιθώματα Orobates, το ονόμασε «συναρπαστική μελέτη». Η Sumida, η οποία δεν συμμετείχε στο πρόγραμμα ρομπότ, δήλωσε ότι το έργο έδωσε "πολύ περισσότερα σίγουρος παράθυρο για το τι συνέβη εδώ και πολύ καιρό. Δεν είναι μηχανή χρόνου, αλλά η Nyakatura και οι συνάδελφοί μας μας έδωσαν μια εντυπωσιακή ματιά. "

Αναφορά:
John Α. Nyakatura et αϊ. Αντίστροφη μηχανική της μετακίνησης αμνιωτικού στελέχους, Φύση (2019). DOI: 10.1038 / s41586-018-0851-2



Σ.Σ
CHW 189 από την ιδιωτική συλλογή του Herman Winkelhorst (Κάτω Χώρες). Ο λαιμός του ζώου διατηρείται άριστα, αλλά το υπόλοιπο δεν είναι. Μία πιθανή εξήγηση μπορεί να είναι ότι αυτό οφείλεται σε άνισους αποικισμούς του σφαγίου από μικροοργανισμούς και άλγη, που δημιούργησαν προστατευτικό στρώμα ειδικά γύρω από τον λαιμό
http://www.geologypage.com/2019/01/robot-recreates-the-walk-of-a-290-million-year-old-creature.html